بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت اول :
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا - ای كسانی كه ايمان آوردهايد! ازخدا بپرهيزيد وسخن حق و درست بگوئيد.(70)
يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا -تا خدا اعمال شما را اصلاح كند و گناهانتان را بيامرزد،و هركس اطاعت خدا و رسولش كند به رستگاری -و پيروزی عظيمی نائل شده است.(71)(سوره احزاب آیه 70 و 71)
از آنجا که ، سخن گفتن، به حسب ظاهر، کار بسیار آسانی میباشد، بسیاری به اهمیّت، نقش و اثر سخن، توجهی ندارند؛ لذا به صورت مستمر حرف میزنند و حتی برای خودشان هم مهم نیست که چه می گویند؟ چرا و به چه دلیل میگویند؟ و حتی دقایقی بعد، حتی فراموش میکنند که چه گفتهاند؟!
اما، نظام خلقت و هدایت، پوچ و بازی نیست؛ حتی یک پلک زدن و یا نگاه کردن نیز آثار خودش را دارد، پس ثبت میشود و به محاسبه در می آید، چه رسد به سخن گفتن که در گوینده و شنونده، آثار غیر قابل شمارش و وصفی به جای می گذارد و چه بسا آثار مثبت و یا منفی یک سخن، تا پایان دنیابماند و جریان داشته باشد.
از اینرو، خداوند متعال در قرآن کریم، تذکرات و تعالیم بسیار مهمی در آداب سخن گفتن را بیان نموده است، مانند:وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا- با مردم، خوب - نیکو سخن بگویید.(سوره بقره بخشی از آیه 83)
وَهُدُواإِلَى الطَّيِّبِ مِنَ الْقَوْلِ- مؤمنان به گفتارپاک هدایت میشوند.(سوره حج بخشی از آیه 24)
وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الِاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمَانِ - و یکدیگر را با القاب زشت و ناپسند ياد نكنيد، بسيار بد است كه بر كسی بعد از ايمان نام كفر بگذاريد،و آنها كه توبه نكنند ظالم و ستم گرند.(سوره حجرات بخشی از آیه 11)
و از همه مهمتر آن که متذکر گردید هر سخنی را خداوند سمیع و بصیر می شنود و بابت آن ازشما خواهد پرسید : أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مَا يَكُونُ مِنْ نَجْوَى ثَلَاثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ وَلَا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ وَلَا أَدْنَى مِنْ ذَلِكَ وَلَا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ مَا كَانُوا ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ - آيا ندانستهاى كه خدا آنچه را كه در آسمانها و آنچه را كه در زمين است مى داند؛هيچ گفتگوى پنهانی نجواییميان سه تن نيست مگر اينكه او چهارمين آنهاست(ادامه دارد...)
قسمت اول :
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا - ای كسانی كه ايمان آوردهايد! ازخدا بپرهيزيد وسخن حق و درست بگوئيد.(70)
يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا -تا خدا اعمال شما را اصلاح كند و گناهانتان را بيامرزد،و هركس اطاعت خدا و رسولش كند به رستگاری -و پيروزی عظيمی نائل شده است.(71)(سوره احزاب آیه 70 و 71)
از آنجا که ، سخن گفتن، به حسب ظاهر، کار بسیار آسانی میباشد، بسیاری به اهمیّت، نقش و اثر سخن، توجهی ندارند؛ لذا به صورت مستمر حرف میزنند و حتی برای خودشان هم مهم نیست که چه می گویند؟ چرا و به چه دلیل میگویند؟ و حتی دقایقی بعد، حتی فراموش میکنند که چه گفتهاند؟!
اما، نظام خلقت و هدایت، پوچ و بازی نیست؛ حتی یک پلک زدن و یا نگاه کردن نیز آثار خودش را دارد، پس ثبت میشود و به محاسبه در می آید، چه رسد به سخن گفتن که در گوینده و شنونده، آثار غیر قابل شمارش و وصفی به جای می گذارد و چه بسا آثار مثبت و یا منفی یک سخن، تا پایان دنیابماند و جریان داشته باشد.
از اینرو، خداوند متعال در قرآن کریم، تذکرات و تعالیم بسیار مهمی در آداب سخن گفتن را بیان نموده است، مانند:وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا- با مردم، خوب - نیکو سخن بگویید.(سوره بقره بخشی از آیه 83)
وَهُدُواإِلَى الطَّيِّبِ مِنَ الْقَوْلِ- مؤمنان به گفتارپاک هدایت میشوند.(سوره حج بخشی از آیه 24)
وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الِاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمَانِ - و یکدیگر را با القاب زشت و ناپسند ياد نكنيد، بسيار بد است كه بر كسی بعد از ايمان نام كفر بگذاريد،و آنها كه توبه نكنند ظالم و ستم گرند.(سوره حجرات بخشی از آیه 11)
و از همه مهمتر آن که متذکر گردید هر سخنی را خداوند سمیع و بصیر می شنود و بابت آن ازشما خواهد پرسید : أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مَا يَكُونُ مِنْ نَجْوَى ثَلَاثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ وَلَا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ وَلَا أَدْنَى مِنْ ذَلِكَ وَلَا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ مَا كَانُوا ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ - آيا ندانستهاى كه خدا آنچه را كه در آسمانها و آنچه را كه در زمين است مى داند؛هيچ گفتگوى پنهانی نجواییميان سه تن نيست مگر اينكه او چهارمين آنهاست(ادامه دارد...)
- ۳۸۴
- ۱۳ اسفند ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط