گاهی چو آب هستم و گاهی چو آتشم

گاهی چو آب هستم و گاهی چو آتشم
از این دوگانگی‌ست که بس درد می‌کشم

سویَم میا و روحِ پریشان من مخوان
اوراقِ کهنه‌ای زِ کتابی مشوشم...

حمید مصدق