کاش مـی فـهـمیـدی …. قـــــ ــــهـر میـکنم تـا دسـتـم را....مـحـــــــ ـکمتر بگیـری و بـلـنـدتـر بـگـویی....بـمــــ ـــــان…نـه ایـنـکـه شـانـه بـالا بـیـنـدازی ؛و آرام بـگویـی: هـر طور راحــــــ ـتـی … !