دیدی

دیدی
آرام، آرام، آرام…
دلمان به بی کسی،
صدایمان به سکوت،
چشمهایمان به تاریکی،
عادت کرده اند….
دیدگاه ها (۱)

تکان دهنده ترین شعرت ای رفیق، ک...

چرآ هیچکسـ سعے{{👻 🍕 }}نمیکنهـ آدمو درکـ ـ کنہ{{💘 🍃 }}چرآ همه...

🍃 ‎فکر کن! در شلوغیِ تهران‎عصر پاییز... در به در باشی‎شهر را...

__________________کم‌کم به تاریکی عادت می‌کنی… وقتی نور هرکی...

کد دریافتی این نوشته:(من هستم)11.44 – حرکت در مرز تاریکی/نور...

من آدمی را فراموش کردم که در تاریکی و سکوت همیشه به دنبال ا...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط