ای ساقی افسونگر از باده خرابم کن
ای ساقی افسونگر از باده خرابم کن
مستم کن و هستم کن سرمست شرابم کن
زان بادۀ مرد افکن از پای مرا بفکن
باکی زگناهم نیست فارغ ز ثوابم کن
زاهد تو و صد دانه، ساقی من و میخانه
از عقل بریدستم دیوانه خطابم کن
مستم کن و هستم کن سرمست شرابم کن
زان بادۀ مرد افکن از پای مرا بفکن
باکی زگناهم نیست فارغ ز ثوابم کن
زاهد تو و صد دانه، ساقی من و میخانه
از عقل بریدستم دیوانه خطابم کن
۶.۶k
۱۹ بهمن ۱۴۰۱
