بخون نظریات توهم توطئه فرود برماه انگیزه ها

انگیزه‌های ارائه شده از طرف ایالات متحده و ناسا

آن‌هایی که تصور می‌کردند فرودها ساختگی هستند، دربارهٔ انگیزه ناسا و دولت فدرال ایالات متحده آمریکا چندین تئوری بیان کردند. سه تئوری اصلی در پایین ذکر شده‌است.

مسابقه فضایی

دلیل اصلی مسابقه برای رسیدن به ماه جنگ سرد بود. دولت ایالات متحده آن را حیاتی می‌پنداشت و گمان می‌کرد با این اتفاق می‌تواند برنده رقابت فضایی با اتحاد جماهیر شوروی شود. رفتن به ماه خطرناک و پر هزینه است، همان‌طور که رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا، جان اف. کندی عبارت مشهور خود را این‌گونه بیان کرد که ایالات متحده به این دلیل تصمیم به رفتن گرفته‌است که سخت است.
فیلیپ پلینت، افشاگر تئوری فریب، در کتاب خود فضانورد بد بیان می‌کند، که اگر ایالات متحده تلاش به فرودی جعلی بر روی ماه می‌کرد، شوروی‌ها –با وجود برنامه ماه خود، یک شبکه اطلاعاتی گسترده و انجمن علمی نیرومند توانا در آنالیز ناسا- به نادرستی گریه می‌کردند، بخصوص بعد از آنکه برنامه خود آن‌ها شکست خورد. اثبات جعلی بودن می‌تواند پیروزی بزرگی برای شوروی به حساب آید. نظریه‌پرداز توطئه، برت سیبرل، پاسخ داد، "شوروی تا اواخر سال ۱۹۷۲، توانایی دنبال‌کردن فضاپیماها را نداشت، و بعد از آن که به این توانایی دست یافت، سه مأموریت آپولو آخر به‌طور ناگهانی لغو شدند. "
در واقع، شوروی فضاپیمای بدون سرنشین را از سال ۱۹۵۹ به ماه فرستاد، و در سال ۱۹۶۲، دو ردیاب فضایی در آی‌پی-۱۵ اوسورییک و آی‌پی-۱۶ یفپاتوریا معرفی شدند، در حالی که ایستگاه مخابراتی ساترن به آی‌پی-۳، ۴ و ۱۴ افزوده شده بود،مورد آخر، شعاع ۱۰۰ میلیون کیلومتری را پوشش می‌دهد.اتحاد جماهیر شوروی مأموریت‌های آپولو را در «لشکر انتقال فضایی»، که مملو از جدیدترین تجهیزات جمع‌آوری اطلاعات و نظارت بود، ردیابی می‌کرد. وازیلی میشین، در مصاحبه‌ای با مقاله «برنامه ماهی که پر از شک و شبهه است»، بیان کرد که بعد از فرود آپولو به چه ترتیب برنامه‌های شوروی برای سفر به ماه کاهش یافت.
همچنین، هیچ چیز غیرمنتظره‌ای دربارهٔ توقف‌های مأموریت آپولو وجود ندارد که به دلیل کمبود بودجه، در ژانویه و سپتامبر سال ۱۹۷۰ اتفاق افتاد.