شرافت نسب امام حسن و امام حسین علیهما السلام
شرافت نسب امام حسن و امام حسین علیهما السلام
اما از نظر شرافت نسب، در فضیلت این دو امام بزرگوار همین بس که جدّ ارجمندشان محمد مصطفی (ص) سرور فرزندان آدم و پدرشان علی مرتضی سرور اوصیا و مادرشان فاطمه زهرا پاره تن پیامبر اسلام (ص) بانوی بانوان جهان بود و جدّه بزرگوارشان خدیجه دختر خویلد نخستین زنی بود که در امت اسلامی به دین اسلام درآمد و اول بانویی بود که اموال و دارایی خود را در راه خدا بخشید و در راه تبلیغ رسالت پیامبر (ص) به یاری وی پرداخت و از رنج و آزار قومش که به آن حضرت روا می داشتند کاست؛ و عمویشان جعفر طیّار و عموی پدرشان حمزه شیر خدا و شیر رسول خدا و سید الشهدا و جدّ بزرگوارشان ابو طالب بود که در موارد مختلف به یاری و دفاع از رسول اللّه (ص) پرداخت و در راه دفاع از آن حضرت هر نوع رنج و آزار را به جان خرید، و جدّ پدرشان عبد المطلب، شیبة المحمد و سید سرزمین بطحا، و جدّ جدّشان هاشم بود که مهماندار حاجیان خانه خدا و تهیه کننده غذا برای نیازمندان بود و از سروران قریش به شمار می رفت.
رسول خدا (ص) فرمود:
خدای تعالی نسل هر یک از پیامبران را از صلب خود آن پیامبران معین فرمود، اما فرزندان مرا از نسل علی بن ابی طالب قرار داد. و نسل پیامبر اسلام (ص) تنها به حسن و حسین (ع) و فرزندان آنها منحصر گردید.
نسائی در خصایص و ابن عبد البرّ در استیعاب به اسناد از ابی سعید خدری در حدیثی آورده اند که رسول خدا (ص) فرمود
حسن و حسین دو سرور جوانان بهشت اند.
و در جای دیگر نسائی به سند خود از انس بن مالک روایت کرده است که :
یک بار و بلکه بارها اتفاق افتاد که من به دیدار رسول خدا (ص) نایل آمدم و آن حضرت را مشاهده کردم که حسن و حسین (ع) را بر سینه و شکم خود نشانیده بود و می فرمود: این دو فرزندم دو ریحانه و محبوب من از این امت اند.
در اسد الغابة از عمر بن ابی سلمه که خود تحت سرپرستی پیامبر (ص) بوده روایت است که گفت
آیه تطهیر (إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً) به هنگامی نازل شد که پیامبر ص در خانه ام سلمه به سر می برد. پس رسول خدا (ص) فاطمه و حسن و حسین را نزد خود خواند و عبایی را بر آنها پوشاند. علی (ع) پشت سر او قرار داشت. سپس گفت:بار الها، اینها اهل بیت من هستند. پس پلیدی را از آنان دور بدار، و آنان را پاکیزه فرما ام سلمه پرسید آیا من هم جزء آنان هستم؟ پیامبر (ص) فرمود تو در جایگاه خودت هستی، و تو بر خیری.
در کتاب نامبرده از زید بن ارقم نیز روایت شده است که رسول اللّه (ص) فرمود:
من در میان شما دو چیز گرانقدر باقی می گذارم که تا زمانی که به این دو چنگ زنید، گمراه نخواهید شد، یکی از این دو از دیگری بزرگتر و باارزشتر است، کتاب خدا، آن رشته برکشیده میان آسمان و زمین و دیگری عترتم، یعنی خاندانم که هرگز از یکدیگر جدا نمی گردند تا در کنار حوض کوثر بر من وارد شوند، پس بنگرید تا پس از من چگونه با این دو رفتار خواهید کرد. الخ.
منبع: سیره معصومان, سید محسن امین عاملی / مترجم علی حجتی کرمانی سیره معصومان ،ج5،ص:۱۹
اما از نظر شرافت نسب، در فضیلت این دو امام بزرگوار همین بس که جدّ ارجمندشان محمد مصطفی (ص) سرور فرزندان آدم و پدرشان علی مرتضی سرور اوصیا و مادرشان فاطمه زهرا پاره تن پیامبر اسلام (ص) بانوی بانوان جهان بود و جدّه بزرگوارشان خدیجه دختر خویلد نخستین زنی بود که در امت اسلامی به دین اسلام درآمد و اول بانویی بود که اموال و دارایی خود را در راه خدا بخشید و در راه تبلیغ رسالت پیامبر (ص) به یاری وی پرداخت و از رنج و آزار قومش که به آن حضرت روا می داشتند کاست؛ و عمویشان جعفر طیّار و عموی پدرشان حمزه شیر خدا و شیر رسول خدا و سید الشهدا و جدّ بزرگوارشان ابو طالب بود که در موارد مختلف به یاری و دفاع از رسول اللّه (ص) پرداخت و در راه دفاع از آن حضرت هر نوع رنج و آزار را به جان خرید، و جدّ پدرشان عبد المطلب، شیبة المحمد و سید سرزمین بطحا، و جدّ جدّشان هاشم بود که مهماندار حاجیان خانه خدا و تهیه کننده غذا برای نیازمندان بود و از سروران قریش به شمار می رفت.
رسول خدا (ص) فرمود:
خدای تعالی نسل هر یک از پیامبران را از صلب خود آن پیامبران معین فرمود، اما فرزندان مرا از نسل علی بن ابی طالب قرار داد. و نسل پیامبر اسلام (ص) تنها به حسن و حسین (ع) و فرزندان آنها منحصر گردید.
نسائی در خصایص و ابن عبد البرّ در استیعاب به اسناد از ابی سعید خدری در حدیثی آورده اند که رسول خدا (ص) فرمود
حسن و حسین دو سرور جوانان بهشت اند.
و در جای دیگر نسائی به سند خود از انس بن مالک روایت کرده است که :
یک بار و بلکه بارها اتفاق افتاد که من به دیدار رسول خدا (ص) نایل آمدم و آن حضرت را مشاهده کردم که حسن و حسین (ع) را بر سینه و شکم خود نشانیده بود و می فرمود: این دو فرزندم دو ریحانه و محبوب من از این امت اند.
در اسد الغابة از عمر بن ابی سلمه که خود تحت سرپرستی پیامبر (ص) بوده روایت است که گفت
آیه تطهیر (إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً) به هنگامی نازل شد که پیامبر ص در خانه ام سلمه به سر می برد. پس رسول خدا (ص) فاطمه و حسن و حسین را نزد خود خواند و عبایی را بر آنها پوشاند. علی (ع) پشت سر او قرار داشت. سپس گفت:بار الها، اینها اهل بیت من هستند. پس پلیدی را از آنان دور بدار، و آنان را پاکیزه فرما ام سلمه پرسید آیا من هم جزء آنان هستم؟ پیامبر (ص) فرمود تو در جایگاه خودت هستی، و تو بر خیری.
در کتاب نامبرده از زید بن ارقم نیز روایت شده است که رسول اللّه (ص) فرمود:
من در میان شما دو چیز گرانقدر باقی می گذارم که تا زمانی که به این دو چنگ زنید، گمراه نخواهید شد، یکی از این دو از دیگری بزرگتر و باارزشتر است، کتاب خدا، آن رشته برکشیده میان آسمان و زمین و دیگری عترتم، یعنی خاندانم که هرگز از یکدیگر جدا نمی گردند تا در کنار حوض کوثر بر من وارد شوند، پس بنگرید تا پس از من چگونه با این دو رفتار خواهید کرد. الخ.
منبع: سیره معصومان, سید محسن امین عاملی / مترجم علی حجتی کرمانی سیره معصومان ،ج5،ص:۱۹
۱.۶k
۲۸ شهریور ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.