آدمهای ساکت و کمحرفی که از اول اینجوری نبودن و از یهج

آدم‌های ساکت و کم‌حرفی که از اول این‌جوری نبودن و از یه‌جایی به‌بعد، یه‌دفعه توی مصرف کلمات، دست و دلشون لرزیده، دلشون جعبهٔ سیاه یه هواپیمای گم‌شده تو افقه، و شکستن بغضشون، افشای ناتوانیِ کلماته.
نخواین اون هواپیما سقوط کنه. بذارین دور و محو بشه. بذارین بخشی از اندوه جهان رو با خودش ناپدید کنه. خاصه در پاییز.

#لیلا_کردبچه
#شعر #دلنوشته #خاص #عاشقانه #ویسگون #متانویا
دیدگاه ها (۰)

به کسی که برایت نمی نویسد، مزاحمِ روزهایت نمی شود، درباره ‌ا...

مهم نیست کسی را از خودت متنفر کنی، امّا کسی را از خودش متنفر...

زندگی هرگز تکرار نخواهد شد پس بنشین و دانه های برفی که آرام ...

میگُفت:وقتۍ‌همه‌ چۍ واست‍تیره‌ و‌ تآر‌‌ میشھخدا‌ رو با‌ این‌...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط