بر بالشی از خاطره بگذار سرت را

بــر بــالــشــی از خــاطــره بــگــذار ســرت را
شــایــد ڪــه فــرامــوش ڪــنــی دور و بــرت را
ســرچــشــمــه ی مــعــصــوم تــریــن رود جــهانــی
ای ڪــاش خــدا پــاک ڪــنــد چــشــم تــرت را
گــنــجــشــک مــن،آهســتــه بــه پــرواز بــیــانــدیــش
تــا غم پــریــشــان نــڪــنــد بــال و پــرت را
مــن مــاهی دلــتــنــگ و تــو مــاه لــب دریــا
مــی بــوســم از ایــن فــاصــلــه قــرص قــمــرت را