چند روز اول تند تند دلتنگ میشی، دلت هواشو میکنه، میخوای ب

چند روز اول تند تند دلتنگ میشی، دلت هواشو میکنه، میخوای باشه اما نیست. چند روز که میگذره دیگه اون حس اول رو نداری، عادی تر میشه، آروم تر میشی. میدونی دلیلش چیه؟ وقتی به ینفر عادت میکنی، به بودنش، حضورش عادت میکنی. بدنت یچیزی ترشح میکنه، حالا وقتی اون آدمو نداشته باشی ترشح نمیشه و تو احساس دلتنگی میکنی، بعد یمدت عادی میشه برات. چرا؟ چون بدنت عادت کرده به نبودنش، اینجوری بگم بهت تو هیچ آدمیو فراموش نمیکنی، یا اینجوری نیست که بدون آدمی نتونی زندگی کنی. تو به نبودنش عادت میکنی و اسمشو میزاری فراموشی، فراموش نشده فقط نبودنش شده یه عادت. مث خیلی از عادتای زندگیت.