دست خودش نیست...

دست خودش نیست...
پنج شنبه عطر نبودن دارد...
بسان دختری با موهای بافته,
که در پشت پنجره قدیمی خانه,
چشم به راه مسافری نشسته است,
که بلیت برگشتش را گم کرده ,
ویا فردی که فراموشی دارد و آدرس خانه را,
جا گذاشته است...
هفته ها می آیند و میگذرند,
خاطراتت میمانند و هجوم می آورند,
که تنهایی را بیشتر کنند...
پنج شنبه مثل خیال توست,
عطرش در خانه میماند و قصدش دوباره رفتن است...