.

.
فاش می‌گویم و از گفته خود دلشادم
بنـده عشقم و از هر دو جهــان آزادم

طایر گلشن قدسم چه دهم شرح فراق
که در این دامگه حـادثه چون افتــادم

من ملک بودم و فردوس برین جایم بود
آدم آورد در این دیـــر خــــراب آبادم

سایه طوبی و دلجویی حور و لب حوض
به هــــوای سر کوی تو برفت از یادم