سکوت چرخ زمان را به دل نمی گیرم

‍ سکوت چرخ زمان را به دل نمی گیرم
که میوه داد سکوت از سکوت پر بارم

به نور خاک فروغ و به تربت حافظ
قسم،که در وطنم خفته آخر کارم

مرا به یاد بیاور اگر ندیدی باز
که من کلام نحیفی ز باغ گفتارم

ولی صلابت ایران تمام عشق من است
و بر صلابت ایران،تنیده گلزارم

اگر ز دیده جدا شد،ز دل جدا نشود
کجا شود وطنی کو دل است و دلدارم

خوشا به حال رفیقان که خفته در وطنند
که خاک تربتشان می وزد به کردارم