پهن می کنم قالیچه ی صبح را

پهن می کنم قالیچه ی صبح را
بر ایوان خیال
تعارف می زنم به آفتاب
تا بنشیند
کنار هیاهوی گلدان ها
تا قبله کج کنند آفتاب گردان ها

و مشتی آب
تعارف آیینه ....
تا سبز شود چشمانت
در عمیق آبی اشک هایم
تا دریا 
تو را بیاورد
تا من
منِ من ...
تا روسری ام 
پر از آسمان و گندم و پرنده شود و
از هیچ فصلی جا نمانم..