از گلوی خود بریـدن وقت حاجت همـت استورنه هر کس گاه سیری پیش سگ نان افکندرحـم کن بر ناتـــوانان، کز دهانِ شکوه مورمی تواند رخنــه در ملـــــک سلیـمان افکند