چه می دانستیم آرزوهایمان قد می کشند و دستمان به خواستن ها

چه می دانستیم آرزوهایمان قد می کشند و دستمان به خواستن هایمان نمی رسد.
چه می دانستیم دردها نشانی مان را بلدند و می آیند و می چسبند و سمج تر از آنند که رهایمان کنند.
چه می دانستیم همه جا را مردان و زنانی می گیرند که یکدیگر را می خواهند و نمی یابند.
احمقانه ترین آرزویمان، بزرگ شدنمان بود، اما دیر فهمیدیم دیر.
کاش کودک می ماندیم وَ همچنان تنها دغدغه مان، گم شدن دستمال هایمان در زیر درخت های آلبالو بود...
#عاشقانہ