آنکه دل کاشت ولی دلهره برداشت منم

آنکه دل کاشت ولی دلهره برداشت منم ....
آنکه دائم نفسش حس تو را داشت منم

آنکه کافر به دل مومن من بود توئی
آنکه هر شعر تو را ، معجزه انگاشت منم

آنکه بر سینه ی من ، خنجر غم کوفت توئی
او که قامت به قد تیر بر افراشت منم

او که در باغ غزل گشت و خرامید توئی
او که یک بوته در این باغچه نگذاشت منم