عطش

#چند_خط_شعر
#چند_بیت_جنون
#سی_روز#سی_روزه#سی_روضه

#بزم_روضه ی بیست و هشتم

#مرحوم_کفعمى در مصباح، از #حضرت_سکینه_سلام_الله_علیها روایت می‌کند که چون پدرم کشته شد آن بدن نازنین را در آغوش گرفتم و حالت اغما و بیهوشى برایم روى داد، در آن حال شنیدم پدرم می‌فرمود:

#شیعتی_مَهْما_شَرِبْتُم_ماءِ_عَذْبٍ_فاذکرونی

(#شیعیان_من_هنگامی_که_آب_گوارا_نوشیدید_مرا_یاد_کنید.)

اَوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی

(ویاهنگامی که ازغریبی یا شهیدی خبری شنیدید، ب رمن ندبه کنید)

فـَاَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیْرِ جُــرْمٍ قَتِلُونی

(من، نواده [پیامبر] هستم که مرا #بی_گناه_کشتند.)

وَ بِجَرد الخَیْـلِ بَعْد القَتْلِ عَمْداً سَحِقُونی

(و پس از آن از روی عمد، مرا پایمال سم اسبان کردند.)

لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشــورا جمیـعاَ تَنْظُرونی

(ای کاش، همگی در #روز_عاشورا بودید و می‌دیدید.)

کَیْفَ اِسْتَسْقی لِطِفْـلی فَاَبوا اَن یّرْحَمُونی

(که چگونه برای کودک خردسالم،آب خواستم و آنان رحم نکردند)

وسقوه سهم بغــــی عوض الماء المعین

(و به جای آب، با تیر جفا او را سیراب کردند.)

این ابیات را حضرت سکینه پس از شهادت امام حسین خطاب به #شیعیان آن حضرت سروده است.

یا لرزئ مصاب هدّ ارکان الحجون

وه! چه فاجعه ی غم انگیز و دردناک که براثر آن کوههای بلند مکه به لرزه درآمد.

ویلهم قد جرحوا قلب، لرسول الثقلین

وای برآنها که با این کار خود، قلب مبارک رسول را جریحه دار کردند،

فالعنواهم ماستطعتم شیعتی فی­کل حین

ای شیعیان من هر چه توان دارید در هر زمان آنها را لعنت کنید…

[ #المصباح‏_الکفعمی ص : ۷۴۱؛ #سیدتقى_طباطبائى_قمى ، #شهید_کربلا، ج ۱، ص ۱۹۷.]

#سلام_بر_حسین

آه از #لحظه_ی_افطار و عطش های دلم
می‌رود سوی گرفتاری او پای دلم

#لب_عطشان … #پسر_فاطمه… #غوغای_عطش
این شده ذکر لب و درس الفبای دلم

#حالت_تشنگی_ام_حس_عجیبی_دارد
#نام_ارباب شده چشمه ی صحرای دلم

هرچه نزدیک شود لحظه ی #افطار به ما…
#داغ_تو_بیشتر_از_پیش_شود_نای_دلم

#خواهرت_گوشه_ی_مقتل_به_تماشا_بود و…
مادرت گفت : حسین و… سر سودای دلم

#ما_فقط_تا_دم_افطار_عطش_را_دیدیم
#وای_بر_آن_لب_خشکیده_ی_آقای_دلم
[#پوریا_باقری ]

اینستاگرام:
https://www.instagram.com/p/Cc-r5tUM0DR/?igshid=MDJmNzVkMjY=