درمیان چوپانان صدای "هِر" برای طلبیدن گوسفندان و "بِر" برای جلوراندنشان استفاده میشد،و اگر چوپانی آنرا نمیدانست یعنی از اصول پرت بود!به همین دلیل میگفتند هِر را از بِر تشخیص نمیدهد.