گاهی وقتا خسته میشیم...گاهی ناامید میشیم...گاهی اشک میریز
گاهی وقتا خسته میشیم...گاهی ناامید میشیم...گاهی اشک میریزیم...ولی مجبوریم که به تلاشمون ادامه بدیم...چون این تنها راه رسیدن به آرزوهامونه..همون رویایی که از بچگی توویِ قلبمون بود...و هنوز هم شوقِ رسیدن بهش تو وجودمونه...هر مسیری سختی های خودشو داره...ممکنه وسط راه به یه جاده پر پیچ و خم برسی و راهو ادامه ندی و با بهانه مسیرو برگردی...یا با قدرت ادامه بدی و به مقصد برسی...*در واقع موقع نرسیدن اصلا یادت نمیاد که «چرا» نرسیدی؟...موانعِ مسیرت چی بود؟...فقط تنها چیزی که یادته و تا ابد حسرتش باهات میمونه اینه که نرسیدی...نرسیدی...و نرسیدی....حالا به هر دلیلی..به هر بهانه ای...* گاهی به یاد آوردن خیلی شیرین تر از تصور کردنه....موفقیت هآمونو به یاد بیاریم نه اینکه یه آرزوی دست نیافتی باقی بمونه!....
/#فاطمه🌻🔆/99.11.28/در مسیرِ رسیدن بِ آرزو:)
/#فاطمه🌻🔆/99.11.28/در مسیرِ رسیدن بِ آرزو:)
۵.۹k
۱۸ دی ۱۳۹۷