هر کدام از آدمها عطری دارند

هر کدام از آدمها عطری دارند
عطر بعضی هایشان عجیب وسوسه ی بوییدن دارد

اینها همان آدمهای همیشگی اند
حضورشان عطر جاری در هواست

عطری که مشامت مدام میل بوییدنش را دارد
آنقدر سبک بین لحظه هایت می وزد که اصلا توی ریه هایت نمی مانند
میچرخند توی سینه ات و شوق پرواز می دهند

اصلا تمام جانت میل به خوشبختی دارد
اصلا مسیر وزیدنشان مسیر یافتن تمام خوبیهاست انگار
وقتی وسوسه ات رهایت نکرد همیشگی بودنشان را میفهمی
آنقدر که دیگر تمام ذرات هوا آغشته به بودنشان شود

صبور که باشی
پشت پرچین این هوا
همه ی شعرهای عاشقانه آواز می شوند
و
نگاه
پس از نگاه
گرمای دست

و پس از آن آغوش یک اردیبهشت ماندگار خواهد بود...

نرگس دشتی

.