می نویسم تا یادم نرود تن نیمه عریانت را روی زمین می کشیدند... کاش می دانستم چه در سرش می گذشت که جوان رعنایی چون تو را اینگونه زجرکش می کرد. بی هیچ درنگی! بی هیچ ترسی...! بی هیچ رحمی...! انگار نه انگار تو در خانه چشم به راه داری، آرزو داری...💔
دیدگاه ها (۲۸)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.