روزانه یه صفحه دانستنی مهدوی. با هم بخونیم ، غیبت کبری

3. دوره غیبت کبری امام زمان(عج)

این دوران از سال 329 ه.ق شروع شد و تا زمانی که
خداوند مصلحت بداند ادامه خواهد داشت. در این
دوره پاسخ به پرسش ها و احکام مردم بر عهده
نایبان عام آن حضرت است و حضرت نایب خاصی
برای این دوره معرفی نکرده اند.
در آخرین روز‌های عمر نایب چهارم، در نامه‌ ای، امام
زمان (ع) خطاب به او، خبر رحلت او را تا شش روز
دیگر اعلام می‌ کند. امام، از او می ‌خواهد که دیگر
فردی را به عنوان نایب خاص، از طرف ایشان معرفی
نکند. بدین گونه دوران غیبت کبری شروع شد.
امام(عج)، در این دوره علما و فقیهان را به عنوان
نایب عام به مردم معرفی کرد و از آنان خواست که
در امور خود به علما رجوع کنند (کمال الدین، ج۲،
ب۴۵، ح۳). البته باید توجه داشت که هر چند امام در
پرده غیبت قرار دارد، ولی مردم از شمع وجود او
بهره می‌ برند. در روایت مشهور از پیامبر(ص) (کمال
الدین، ج۲، ب۴۵،ح۳) و خود حضرت مهدی(عج)
(کمال الدین، ج۲،ب۴۵، ح۴) امام غایب، به خورشید
پشت ابر تشبیه شده است که همانگونه که مردم از
نور و حرارت آن استفاده می‌ برند و نظام منظومه
شمسی برقرار است، همچنین به برکت امام، نظام
هستی برقرار است و مردم از فیوضات او بهره می‌
برند.
این مدت دوران امتحان و سنجش ایمان و عمل مردم
است. در زمان نیابت عامه، امام(ع) ضابطه و قاعده
ای به دست داده است تا در هر عصر، فرد شاخصی
که آن ضابطه و قاعده، در همه ابعاد بر او صدق کند،
نایب عام امام(ع) باشد و به نیابت از سوی امام، ولی
جامعه باشد در امر دین و دنیا. بنابراین، در هیچ دوره
ای پیوند امام(ع) با مردم گسیخته نشده و نبوده
است. اکنون نیز که دوران نیابت عامه است، عالم
بزرگی که دارای همه شرایط فقیه و دانای دین بوده
و نیز شرایط رهبری را دارد، در راس جامعه قرار می
گیرد و مردم به او مراجعه می کنند و او صاحب
«ولایت شرعیه» است به نیابت از حضرت مهدی(ع).
بنابراین، اگر نایب امام(ع) در این دوره، حکومتی را
درست و صالح نداند، آن حکومت طاغوتی است، زیرا
رابطه ای با خدا و دین خدا و امامت و نظارت شرعی
اسلامی ندارد. بنا بر راهنمایی امام زمان(عج) برای
حفظ انتقال موجودیت تشیع و دین خدا، باید همیشه
عالم و فقیهی در راس جامعه شیعه قرار گیرد که
شایسته و اهل باشد، و چون کسی(با اعلمیت و
اولویت) در راس جامعه دینی و اسلامی قرار گرفت،
باید مجتهدان و علمای دیگر مقام او را پاس دارند و
برای نگهداری وحدت اسلامی و تمرکز قدرت دینی
او را کمک رسانند تا قدرتهای فاسد نتوانند آن را
متلاشی و متزلزل کنند. .گر چه دوری ما از پناهگاه
مظلومان و محرومان و مشتاقان، حضرت
مهدی(عج)، بسیار درد آور است، ولی به هرحال، در
این دوره آزمایش اعتقاد ما اینست که حضرت
مهدی(عج) به قدرت خدا و حفظ او، زنده است و
نهان از مردم جهان زندگی می کند، روزی که
«اقتضای تام» حاصل شود، ظاهر خواهد شد و ضمن
انقلابی پر شور و حرکتی پردامنه، بشریت مظلوم را
از چنگ ظالمان نجات خواهد داد، و رسم توحید و
آیین اسلامی را عزت دوباره خواهد بخشید.