تمرین کن که به تصمیماتت اعتماد کنی و منتظر باش که گاه

⭐ *تمرین کن که به تصمیماتت اعتماد کنی و منتظر بـاش که گاهی این تصمیمات اشتباه باشند.*

قديم ترها كه دوچرخه سواری ياد ميگرفتيم، معمولا بزرگتری ما را همراهی ميكرد تا زمين نخوريم. وقتي ديگر خيالش راحت ميشد، دسته را رها ميكرد تا ما خودمان ركاب بـزنيم.وقتی بزرگتر از كنار ما ميرفت، زمين خوردن بخش جدايی ناپذير دوچرخه سواری بود. بـالاخره گاهی پيش ميامد.
در فرايند زندگی، از زمانی كه ما شروع ميكنيم به اينكه خودمان فكر كنيم، اشتباه كردن بخش جدايی ناپذير زندگی است.
در ميان ما كسانی كه با اشتباه های كوچك و بزرگ خود، سخت تر كنار ميايند، بيشتر آسيب ميبينند.

فرض كن كه دوچرخه سواری هستی كه زمين خورده، سريع از جايت بلند ميشوی، به روی خودت نمياوری كه زانويت زخمی شده و دوباره روی دوچرخه مينشينی يا همانجا روی زمين پهن ميشوی و ساعت ها خودت را شماتت ميكني؟

" شكست خوردن اشتباه نيست"
اگر ميخواهی هيچ وقت شكست نخوری، هيچوقت بـزرگ نميشوی.