یکی تو میگویی یکی او یکی تو میگویی یکی ...

یکی تو میگویی یکی او ، یکی تو میگویی یکی او
و آنقدر این داستان ادامه پیدا میکند، که دیگر نه تو میگویی و نه او!
و نیمی از روابط، به همین سادگی عقیم میشوند!
حلقه ی مفقوده ی نسلِ ما، آرامش است.
آرامشی که گاهی خودمان نداریم، اما از عالم و آدم انتظارش را داریم.
مشکل غرورِ بیجاست غروری که دقیقاً آنجا که نباید،خرجش میکنیم!
مشکل تنوع طلبی ست!که اگر این نشد،فدای سرمان، هستند امثالِ اینها و آنها که جایِ خالیِ هم را پر میکنند!
نسلِ ما، پر از حلقه های مفقوده ای است، که راستش را بخواهید،
حوصله ی پیدا کردنش را نداریم!
خودمان را انداختیم داخلِ سراشیبیِ روابطی که، میدانیم به دره ختم میشود، اما ترجیح میدهیم از مسیر لذت ببریم...