زن که باش نم تون موقع غمت به خابون بر سگار اتش بز

زن که باشي نمي توني موقع غمت به خيابون بري سيگاري اتيش بزني ودود شدن غمهايت را ببيني...زن که باشي غمت رو پنهان نميکني وبا روژلبي قرمزخنده را بر روي لبهايت اجبار ميکني.انوقت همه فکر ميکنند نه دردي هست نه غمي.وتنها نگرانيت پاک شدن روژلبت است...زن که باشي مردونه بايد غم بخوري ديگه دل خوشي به هيچي به هيچکي!!!!!نقطه پايان زندگي...تمام......يه ادم شکسته کاري با زندگي نداره موندنش ادمارو عذاب ميده و بس......!!!!!!!!همين