نه می توانم ونه می خواهم

.نه می توانم , ونه می خواهم
که قلم را بر زمین گذارم
رژه ی سخت واژه ها بر فکرم
پوچی درونم را به رخم می کشد
وای که چقدر واژه های پوچ
دلنشین اند.....

نگارش دل آغاز کرده ام...
تا تو بخوانی اش...
زخم های دل دیدنی نیست...
خواندنیست....
منم آن افسانه ی بلند سالیان...
بلند بخوان نامم را...
این گونه دوست تر می دارم....
بخوان مرا همچون گالان اوجای صحرا...