آمدی

آمدی 
      چه مهربان آمدی 
                       و چه عاشقانه 
                                با همان لبخند همیشگی 
 
مثل باران آمدی 
باریدی بر کویر خشک دلم 
میدانی که بی جان بودم بی مهربانی هایت
سیرابم کردی  
 
 مثل بهار آمدی 
سبد سبد طراوت و نشاط 
میهمان لحظه های کوتاه دیدارمان شد  
 
این دل بی قرار 
لحظه های بی تو را   
به هوای طلوع دوباره ات  
سپری کرد 
و حال که شاهد آمدنت هستم 
تپش این قلب 
لحظه به لحظه تندتر می شود   
 
می نوشم  
فنجانی از حضورت را 
و چه طعم لطیفی دارد 
تلاقی نگاههای دلتنگ 
 
چه سبز آمدی لحظه ها رنگ عاشقانه گرفت  
انتظارم به سر رسید 
و تو را کنار خود می بینم
  
با تو بودن را می خواهم 
با تو و عشق پاکت  
با تو و قلب مهربانت 
با تو و گرمای دستانت 
 
بمان با من 
می مانم با تو 
و می سازیم لحظه های زیبای دوست داشتن ممنوع را.