بید مجنون من ای رونق باغ و چمنم

بید مجنون من ای رونق باغ و چمنم
عاشق زلف پریشان و قشنگ تو منم

این همه هرزه علف سر زده در دامن باغ
از چه پژمرده ای ای عاشق نازک بدنم؟

برگ زردت ز غمی تلخ حکایت دارد
مثل پایان بد قصه عاشق شدنم

اخم خورشید شکسته دل مجنونی تو
من بی سايه هم از غصه  تو می شکنم

با دعای شب و روزم نشدی سبز که من
به دعا و کمک معجزه دل خوش نکنم

تو دل آزرده ترین عاشق خاک وطنی
منم آن سرو که زندانی باغ وطنم ...