خلوتی بارانی در هوای بهار

خلوتی بارانی در هوای بهار

دلــم در کنج دیــوار زمــانه تنگ و بـی جــان است

مـیان خـلوتی هـولناک دوچشمانش چه گـــریان است

نـگاهش رو به رو امــاحواسش سوی مهتاب است

کنارش بارش بــارن ، دلش هم سوی یــاران است

به زیر پای جوی جوشان و دلش بر عمر خندان است

به ظاهر در تفکر امــا قدومش سوی ایــوان است

مـیان چـک چـک باران صـدای شـرشـر اشک است

صــدای بغض فـــریاد و سکوت تلخ یاران است

فقط یک دلخوشی دارد که تک یارش درایوان است

و او یک ســر پناه دارد کـه او هـم ابر بـاران است

1388/8/18 کیلکین

#کیلکین
#بهار
#سکوت
#باران