سال داره تموم میشه!
سال دارد تمام میشود و دارم مرور میکنم:
امسال سال سختی برای من بود، من امسال، مشقت و مرارت بسیار کشیدم و با حرارت بسیار به سمت آرزوهام دویدم، زمین خوردم، زخمی شدم، بهبود یافتم، اما با تمام وجود میگویم که ارزشش را داشت.
امسال، به قدر ده سال بزرگتر شدم، به قدر ده سال تلاش کردم، به قدر ده سال امید داشتم و به قدر ده سال ناامید شدم، اما با تمام وجود میگویم که ارزشش را داشت.
امسال آدمهای زیادی را از دست دادم و آدمهای بسیاری را به واسطهی دور بودن جهان فکریشان، بوسیدم و گذاشتم کنار و با آدمحسابیهای نازنینی هم آشنا شدم و از تفکرات عمیق و قدرشناسی و مناعت طبعشان، جانی دوباره یافتم و با تمام وجود میگویم که ارزشش را داشت، واقعا ارزشش را داشت که در معاشرتهای جهانم محتاط باشم و محتاطانه آدمها را دوست داشته باشم و زمانم را صرف همنشینیهای مفیدتری کنم.
امسال، آستانهی پذیرشم وسیعتر بود و مسئولیتپذیرتر بودم و بیشتر تلاش کردم و کمتر توقع داشتم. امسال تفاوتهای میان خودم با آدمها و آدمها با آدمها را پذیرفتهبودم و تقریبا کاری به کار هیچکس نداشتم و آنقدر سرم به جهان خودم گرم بود که تا این لحظهای که سال رو به پایان است، نمیدانم بقیه داشتند چهکار میکردند و اطرافم دقیقا چهها گذشت و چه اتفاقاتی، خارج از مرزهای جهان من افتاد.
سال دارد تمام میشود و من از خودم بابت تمام مسیر سختی که آمدهام و صبری که داشتهام و متانتی که به خرج دادهام و طاقتی که آوردهام، تشکر میکنم و امیدوارم سال جدید، برایم اتفاقات و آدمها و مسیرها و هدفهایی نابتر به ارمغان بیاورد و از همه مهمتر: بیشتر از هرسال دیگری، ارزشش را داشته باشد...
بماند ب یادگار ۲۰/۱۲/۱۴۰۲
سال دارد تمام میشود و دارم مرور میکنم:
امسال سال سختی برای من بود، من امسال، مشقت و مرارت بسیار کشیدم و با حرارت بسیار به سمت آرزوهام دویدم، زمین خوردم، زخمی شدم، بهبود یافتم، اما با تمام وجود میگویم که ارزشش را داشت.
امسال، به قدر ده سال بزرگتر شدم، به قدر ده سال تلاش کردم، به قدر ده سال امید داشتم و به قدر ده سال ناامید شدم، اما با تمام وجود میگویم که ارزشش را داشت.
امسال آدمهای زیادی را از دست دادم و آدمهای بسیاری را به واسطهی دور بودن جهان فکریشان، بوسیدم و گذاشتم کنار و با آدمحسابیهای نازنینی هم آشنا شدم و از تفکرات عمیق و قدرشناسی و مناعت طبعشان، جانی دوباره یافتم و با تمام وجود میگویم که ارزشش را داشت، واقعا ارزشش را داشت که در معاشرتهای جهانم محتاط باشم و محتاطانه آدمها را دوست داشته باشم و زمانم را صرف همنشینیهای مفیدتری کنم.
امسال، آستانهی پذیرشم وسیعتر بود و مسئولیتپذیرتر بودم و بیشتر تلاش کردم و کمتر توقع داشتم. امسال تفاوتهای میان خودم با آدمها و آدمها با آدمها را پذیرفتهبودم و تقریبا کاری به کار هیچکس نداشتم و آنقدر سرم به جهان خودم گرم بود که تا این لحظهای که سال رو به پایان است، نمیدانم بقیه داشتند چهکار میکردند و اطرافم دقیقا چهها گذشت و چه اتفاقاتی، خارج از مرزهای جهان من افتاد.
سال دارد تمام میشود و من از خودم بابت تمام مسیر سختی که آمدهام و صبری که داشتهام و متانتی که به خرج دادهام و طاقتی که آوردهام، تشکر میکنم و امیدوارم سال جدید، برایم اتفاقات و آدمها و مسیرها و هدفهایی نابتر به ارمغان بیاورد و از همه مهمتر: بیشتر از هرسال دیگری، ارزشش را داشته باشد...
بماند ب یادگار ۲۰/۱۲/۱۴۰۲
- ۲۱.۶k
- ۲۰ اسفند ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۵۴)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط