السلام وعلل المهدی‌عج

جاری‌ست چو باران #عرق.شرم به رویم
از #عفو تو یا از #گنه خویش بگویم؟

ترسم نگذارند به فردای #قیامت
یک برگ گل از باغ وصال تو ببویم

کوری به از آن #کزکرمت چشم بپوشم
لالی به از آنم که #ثنـای تو نگویم

تو زود #رضا می‌شوی از بنده ولی من
دیر آمده‌ام تا که رضای تو #بجویم

من رو به در غیر تو بردم، تو #زرحمت
#آغـوش.گشـودی.که.بیابـازبه.سـویـم

خواهم که حضور تو کنم #سفرۀ.دل، باز
ترسـم که گـناهان بفشـارند #گلـویم

صد سالم اگر در شـرر نـار #بسوزی
از #دوستی‌ات کم نشود یک سرِ مویم

بر خاک درت ریخته‌ام #اشک.خجالت
این اشک نکوتر بود از #آب.وضویم

#پروندۀ تاریک مرا اشک نشوید
بگذار که در چشمۀ #عفو تو بشویم

صد بار خطا دیده‌ای از «#من» ونگفتی
نگذاشتی از لطـف بیارند #به.رویــم