می رقصم در دل آوار

می رقصم در دل آوار،
می خندم در دل سختی این از خوشحالی نیست؛
بلکه از درد است.

در دل هایمان شادی و رویا حبس شده .
خاطره ها را خاک پوشانده که دیگر آن را خود خواهی می بینید.

می گوییم برایتان از روحی خسته ولی آنها را بیهوده می بینید.

خنده هایم خنده های کودکی نیست
جنس خنده هایم
از جنس درد است.

افسرده شدیم چون صدا ها و فریاد هایمان را دروغ می خوانند.
آری ما دروغگو هستیم چون شما واقعیت را نمی خواهید.

می خواهم فرار کنم
فرارررر
ولی این فرار دیگر جواب گو نیست.
پناه آوردن به فکر و خیال هایم تکراری شده .

کی می شود که بشنوید حرف هایمان را این حرف ها از دلهایمان بیرون آمده؛

پس به کودکی نگیرید که سنگدل بر شمرده نشوید.

🖋 قلم جادویی💫
@MyMagic_Pen