ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﻡ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺸﺖ ﻣﯿﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺩﯾﺮﻭﺯ
ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﻡ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺸﺖ ﻣﯿﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺩﯾﺮﻭﺯ
ﺍﯾﻦ ﺟﺎ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻤﺎﺭﻡ
ﯾﮏ ﺩﻭ ﺳﻪ
ﻭﺩﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻫﻢ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ
ﺗﻮ ﻏﺰﻝ ﺭﺍ ﻣﺸﺖ ﻣﺸﺖ ﺑﻪ ﺣﺮﺍﺝ ﮔﺬﺍﺷﺘﯽ
ﮐﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﯽ
ﻭﻟﯽ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺁﻥ ﺳﻮﯼ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ
ﺗﻮ ﺑﯽ ﻭﻗﻔﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮐﺸﯿﺪﯼ
ﻭ ﻣﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﺁﺯﺍﺭﺕ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﻢ
ﺯﯾﻦ ﭘﺲ ﻗﺼﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ
ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺵ
ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻗﺎﻓﯿﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺑﺎﺯﻡ
ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺵ
ﺍﯾﻦ ﺟﺎ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻤﺎﺭﻡ
ﯾﮏ ﺩﻭ ﺳﻪ
ﻭﺩﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻫﻢ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ
ﺗﻮ ﻏﺰﻝ ﺭﺍ ﻣﺸﺖ ﻣﺸﺖ ﺑﻪ ﺣﺮﺍﺝ ﮔﺬﺍﺷﺘﯽ
ﮐﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﯽ
ﻭﻟﯽ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺁﻥ ﺳﻮﯼ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ
ﺗﻮ ﺑﯽ ﻭﻗﻔﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮐﺸﯿﺪﯼ
ﻭ ﻣﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﺁﺯﺍﺭﺕ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﻢ
ﺯﯾﻦ ﭘﺲ ﻗﺼﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ
ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺵ
ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻗﺎﻓﯿﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺑﺎﺯﻡ
ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺵ
۱.۱k
۰۸ خرداد ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.