تو فکر می کنی من آدمِ قویی هستم؟ فکر می کنی قوی بودن چه ش

تو فکر می کنی من آدمِ قویی هستم؟ فکر می کنی قوی بودن چه شکلیه؟
قوی بودن یعنی از چیزهای ترسناک نترسیدن؟
یا قوی بودن یعنی تنهایی زندگی کردن و به کسی وابسته نبودن؟
بذار این راز رو آروم بهت بگم، من آدم تحمل گرایی هستم، یعنی تنها هنرم تحمل کردن و سکوته، سکوتِ طولانی؛ من تمایلم برای تحمل بیشتر از تمایلم برای جنگیدن و سر و صدا و آشفتگیه.
چون وقتی پشت تلفن بهم زور میگن سکوت می کنم، وقتی کسی ناراحتم می کنه سکوت می کنم، وقتی نادیده گرفته میشم و حمایت نمیشم سکوت می کنم، وقتی سرزنش و بازخواست میشم سکوت می کنم، وقتی بهم توهین میشه سکوت می کنم، وقتی رنج می کشم سکوت می کنم، وقتی می ترسم سکوت می کنم و وقتی کسی رو دوست داشته باشم بیشتر سکوت می کنم.
من جز سکوت و تحمل و رویا هیچ سپرِ دفاعی دیگه ای در برابر زندگی ندارم؛
لابد تا به حال فکر می کردی حال من خیلی خوبه؟
پس حتما نمیدونستی من فقط بهتر از بقیه بلدم ادا دربیارم، بخندم و بخندونم.
من فقط بهتر از بقیه بلدم تحمل کنم و ادامه بدم،
چون " هنرِ ادامه دادن در سکوت " اسمِ زندگی منه .
می دونی ‏من هیچوقت اصل حرفمو نمیزنم، همیشه اون چیزی رو میگم که نمی خوام، چون حرفای اصلی رو نمیتونم بزنم، چون اصل حرفم دوست داشتنه و "دوستت دارم" گفتن به کسی که دوستت نداره جمله ی زیبایی نیست.چون دنیا ذاتا جای زیبایی نیست و همه ی آدم ها در لایه های پنهان و عمیقِ زندگی‌ غمگین هستن، فقط بعضی ها بهتر تحمل می کنن؛
بعضی هایی که شاید آدم های قویی باشن !

#شقایق‌عباسی
#شادی•-•!
🍃³⁰بهمن‌ماهِ¹⁴⁰⁰🍃

²².⁵¹