پر

ﻋﻄﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﺴﺖ ﻣﺴﺘﻢ ﻣﯿڪﻨﺪ ..
ﻓﺎﺭﻍ ﺍَﺯ ﻏﻢ ، ﺧﻮﺩ پرﺳﺘﻢ ﻣﯿڪﻨﺪ .

ﻧﻢ ﻧﻢ ﺑﺎﺭﺍﻥ،ﺍَﺳﯿﺮﻡ ﻣﯿڪﻨﺪ ...
ﯾﺎﺩ ﺍﯾﺎﻡ ﻗﺪﯾﻤﻢ ﻣﯿڪﻨﺪ .....

ﯾﺎﺩ ﺩﻭﺭﺍنۍ ڪه ﺩلها پاڪ ﺑﻮﺩ .....
ﭼﺸﻤھﺎ ﮔﻮﯾﺎی ﻋﺸﻘـۍ ﻧﺎﺏ ﺑﻮﺩ .

عــﺸﻘھﺎ ﺑﻮی ﻫم آﻏﻮﺷﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ .
ﻗﻮﻟھﺎ ﺭﻧﮓ ﻓﺮﺍﻣﻮشۍ ﻧﺪﺍﺷﺖ

ﺩﺳﺘھﺎ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﺩﺳﺘـۍ ﻧﺒﻮﺩ
ﻗﻠﺒھﺎ ﺁﻫﻮی ﻫﺮﺩﺷﺘـۍﻧﺒﻮﺩ .....

عهـﺪﻫﺎ ﺳﺎﺩﻩ ،ﻭلۍ ﺑﺎ ﺭﯾﺸـه ﺑﻮﺩ .
ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺭﺍڪﻮﻩ ڪﻨﺪﻥ پیشه ﺑﻮﺩ .
دیدگاه ها (۱)

نمیخواهم!من اینگونه بودنت را....بودنِ با منّت را نمیخواهم......

لابلای دفترم افسانه را گم کرده امشمع سوزانم ولی پروانه را گم...

ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﺯﻧﻢ ﺑﺮ ﺩﻝ ، ﺩﻝ ﺧﻨﺪﻩ ﺯﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﻦﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﺩ ﺩﯾﻮﺍﻧ...

ﺳﮑــــــــــﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ...ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻡ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﺗﺎ ﺍﻧﺘﻬﺎﯼ ﻗﻀـــــ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط