کسی چه میداندشاید همزمان که بلند بلند میخندیم واز گوشهٔ چشم هامانیکی دو قطره اشککه جاری نشده خشک می شودیکی از درونمان داردبیصدا گریه می کندمن به اشک شوق آدم هامشکوکم