در زندگی ناگزیر زمانی خواهد رسید که بعد از فرو ریختن باورِمان، آوار خاطرات، و شب گریه های مداوم.. قلبمان برای همیشه از کار می افتد و مغزمان شروع به تپیدن می کند.. آنگاه تبدیل به مرده ی متحرکی خواهیم شد که منطق از سر و رویش می بارد... :)))
دیدگاه ها (۱۷)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.