خدا کند

خدا کند
هیچ مادری به استقبال نیاید. .. قیامت میشود
مادر آغوش باز می کند
دستها بسته اند...... حسرت در آغوش کشیدن را چه کند؟ .....عجب حکایتی است فردا... قهرمانان‌دست بسته..
غواصانی که به‌جای عمق آب
ازدل خاک‌به آسمان رفتند.. کجایند بزرگانی چون‌کوروش و آرش‌و‌افراسیاب تا در مقابل عظمت عزیزان خمینی سلام‌الله علیه سر تعظیم‌ فرود آورند و افتخار کنند.. واین است عزت خداوندی... عِندَ رَبُهُم یُرزَقون

ای مادر شهید
لطفأ خرده نگیر که این همه سال
نه خطی نه خبری..... دستشان بسته بوده!!! فردا چه قیامتی است
مکن ای صبح طلوع...