شنیده ایم که اگر می خواهی کسی را بشناسی با او به سفر برو

شنیده ایم که اگر می خواهی کسی را بشناسی با او به سفر برو.
اما اتفاقاً نه در سفر، که در حَضَر باید شناخت.
آدم ها (هرچه هم کوله بار سفرشان سبک باشد) همین که هوای سفر داشته باشند، دیگر بی هوا نیستند.
دیگر بکر نیستند برای شناخته شدن.

جانِ آدم ها را اگر بخواهی بشناسی در خانه هاشان پهن است...
در چرک تابِ دیوارهاشان...
در بوی خانه هاشان...
زیر فرشهاشان...
بر خاک روی چیزهاشان...
لای آخرین صفحه بازمانده از کتاب هاشان...
در زاویه نوری که از پنجره به گوشه ی اتاقشان می تابد یا نمی تابد...