دوستت دارم

دوستت دارم
به اندازه ی سکوتی
که با دهان بسته
درگوشِ گریبانِ چاک خورده
از تنهایی بغض میکند وآرام از چشم آبی عشق فرو میریزد
دوستت دارم به قدمت نوازش موهایم
به دست مهربانی تو
درخیال
دوستت دارم
به صداقت چشمانت
وقت تنهاشدن ویاد من درسینه ی توولغزش انگشتانت
برصفحه ی شیشه ای همراه
چون دلم
که حبس ترانه های شبانه است ازگلوی رویا دوستتتدارم
به افتادگی برگ درختان پاییزی
وشکستن غرورشان
زیر پای عابران
مست بوسه وآغوش
دوستت دارم توای زیباترین رویا
توای
شیرین ترین آرزو
وتوای
شادی گلوی سکوت
دوستت دارم
به خاطرقلب مهربانت دوستتدارم. M.B