سوکوکو پارت ۵

-پس اون شخصی که اینهمه در موردش حرف زدید این پسره؟
موری : اره
- اما چطوری پیداش کردین؟
موری : پیدا کردنش راحت بود اما اینکه چطوری بکشونیمش سمت خودمون سخت بود
- موری سان دقیقا چه جوری اونو طرف خودتون کشیدین؟
موری : خب کار راحتی بود فقط از شر پدر و مادرش راحت شدیم
- یعنی پدر و مادرشو کشتین؟
موری : اره
*تعجب کردن چویا*
موری : ولی چویا سان بهتره چیزی درموردش بهش نگی
- چشم موری سان
*رفتن بیرون از اتاق کار*
چویا تو ذهنش : یعنی این پسر چیکار می‌تونه بکنه که اینقدر واسه مافیا ی بندر ارزش داره؟
(ویو دازایی)
تو ذهنش : اینجا کجا بود که من رفتمممممم؟ چرا اصلا رفتمممممم خب زیادم مهم نیست اما خیلی مشکوک بود که یهو اون مرده اومد تو وایسا اسمش چی بودددد؟ آها موری چطوری و چرا یهو اومد و خواست که من به اون پسره کمک کنم؟؟! اصلا معنی نداره کهههههه..... به گفته های اوداساکو اون خیلی عصبیه و چه لزومی داره که از من بخواد که تو درسای مدرسه کمکش کنم؟؟؟؟
یه جای کار میلنگه باید بفهمم که قضیه از چ قراره
خب حالا فردا میام و میفهمم چه اتفاقی افتاده....
*برگشتن به خونه*
+اخیشششش
(انجام دادن تکالیف)
+ خب الان چیکار کنم؟ برم بخوابم!؟ اره اره همین کارو میکنم
*رفتن و خوابیدن*
*ساعت 8:00شب*
(بیدار شدن از خواب)
+ اخیش بالاخره از دست اون کابوس ها نجات پیدا کردم
(رفتن و درست کردن شام)
*خوردن شام و شستن ظرف ها*
+ الان چیکار کنم؟
*صدای پیامک گوشی*
+ ها یعنی کی می‌تونه باشه؟
+ آها اوداساکو
پیام : سلام دازایی چه خبرا؟
تایپ کردن : سلام اوداساکو خوبی؟
جواب : اره رفتی به اون ادرسه؟
تایپ کردن : اره فردا بهت میگم داستانش خیلی طولانیه
جواب : 👍👋
تایپ کردن : 👋
*رفتن و تلویزیون نگاه کردن*
*ساعت ۱۱ شب*
+ بهتره برم بخوابم
*رفتن و خوابیدن*
*ساعت ۳ شب*
+ واییی چرا این کابوسهای لعنتی ولم نمیکنن؟
(و رفتن آب خوردن برگشتن خوابیدن)

سلام ببخشید خیلی دیر پارت دادم