خدایا شب قدر است و پناهی جز تو نیست

خدایا شب قدر است و پناهی جز تو نیست.
تو آگاه تری به بی پناهی ما.
اگر تو پناه ندهی، اگر امید از دل گرفتار ما رخت بربندد، آن اشک ها به پای که افتد...
ما به حد کافی به پیشگاه شرک خم هستیم، تو بر لغزش و شقاوت قلم عفو بکش و از پاکی ها نیرو ببخش. 
بین تو و بنده ات بزرگترین دنیای شگفت است...در باز کن..ای کریم الصفح...ای که  گرفتار بنده ات چشم به تو دارد...ما را به خواری خدایان زمین اسیر مساز...
بندگی تو، تاج بی نیازی است...
ببخش ای مرشد..