آخرش هم نفهمیدی...من هم حرف زدن بلد بودم...داد زدن بلد بودم...نیش زدن بلد بودم...هر بلایی سرِ دلم آوردی...جیک نزدم...نه چیزی درست شود...از چیزی که هست بدتر نشود...چون عزیز بودی...می فهمی