تفسیر قرآن
نکات تفسیری آیه 3 سوره التغابن
تفاوت آفريده هاى خداوند با توليدات انسان:
. توليدات انسان محدود و در بعضى زمينه ها توليد دارد، امّا خداوند همه چيز را مى آفريند. «خلق كلّ شى ء»(4)
. توليدات انسان گاهى لغو است، امّا خداوند همه چيز را هدفمند آفريده است. «خلق اللّه السموات و الارض بالحق»(5)
. در توليدات انسان افراط و تفريط است، امّا آفرينش خداوند به اندازه است. «انا كل شى ء خلقناه بقدر»(6)
. توليدگر معمولاً پس از توليد نظارتى از توليد ندارد، امّا خداوند هرگز از مخلوقاتش غافل نمى شود. «و ما كنا عن الخلق غافلين»(7)
. انسان گاهى از توليد خسته و كسل مى شود، امّا خداوند هرگز از آفرينش خسته نمى شود. «ما مسّنا من لغوب»(8)
. خداوند از طريق زوجيت، بقاى موجودات را تضمين نموده است. «و من كل شى ءٍ خلقنا زوجين»(9)
. خدا، همه آفريده هاى خود را هدايت تكوينى مى كند. «اعطى كل شى ء خلقه ثم هدى»(10)
. همه آفريده ها، در نهايت به سوى او بازمى گردند. «خلق السموات و الارض... اليه المصير»(11)
تمام كارهاى خداوند بهترين است:
آفرينش او بهترين است: «فتبارك اللّه احسن الخالقين»(12)
كتاب قرآن او بهترين است: «نزّل احسن الحديث»(13)
قصه هاى او بهترين است: «احسن القصص»(14)
نام هاى او بهترين است: «وللّه الاسماء الحسنى »(15)
پاداش هاى او بهترين است: «فله جزاء الحسنى »(16)
وعده هاى او بهترين وعده هاست: «وعداللّه الحسنى »(17)
حكم او بهترين حكم ها است: «و من احسن من اللّه حكماً»(18)
خداوند از ما نيز خواسته است كه در تمام كارها، بهترين ها را انتخاب كنيم. مثلاً:
در گفتار، بهترين سخن را بگوئيم: «يقولوا الّتى هى احسن»(19)
در عمل، بهترين را انجام دهيم: «احسن عملاً»(20)
در برخورد، بهترين رفتار را داشته باشيم: «ادفع باللتى هى احسن»(21)
در مجادله و گفتگو، بهترين شيوه را انتخاب كنيم: «جادلهم بالتى هى احسن»(22)
در سپاسگزارى و تشكر، بهترين روش را داشته باشيم: «فحيّوا باحسن»(23)
در ميان شنيده ها بهترين را انتخاب و عمل كنيم: «يستمعون القول فيتبعون احسنة»(24)
در تصرّف در مال يتيم، با بهترين شيوه عمل كنيم: «لا تقربوا مال اليتيم الاّ باللتى هى احسن»(25)
در انگيزه، با بهترين نيت كه اخلاص و قصد قربت است، عمل خود را رنگى الهى دهيم: «و من احسن من اللّه صبغة»(26)
-----
4) انعام، 101.
5) جاثيه، 22؛ عنكبوت، 44؛ روم، 8.
6) قمر، 49.
7) مؤمنون، 17.
8) ق، 38.
9) ذاريات، 49.
10) طه، 50.
11) تغابن، 3.
12) مؤمنون، 14.
13) زمر، 23.
14) يوسف، 3.
15) اعراف، 180.
16) كهف، 88.
17) حديد، 10.
18) مائده، 50.
19) اسراء، 53.
20) كهف، 7.
21) فصلت، 34.
22) نحل، 125.
23) نساء، 86.
24) زمر، 18.
25) اسراء، 34.
26) بقره، 138.
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
تفاوت آفريده هاى خداوند با توليدات انسان:
. توليدات انسان محدود و در بعضى زمينه ها توليد دارد، امّا خداوند همه چيز را مى آفريند. «خلق كلّ شى ء»(4)
. توليدات انسان گاهى لغو است، امّا خداوند همه چيز را هدفمند آفريده است. «خلق اللّه السموات و الارض بالحق»(5)
. در توليدات انسان افراط و تفريط است، امّا آفرينش خداوند به اندازه است. «انا كل شى ء خلقناه بقدر»(6)
. توليدگر معمولاً پس از توليد نظارتى از توليد ندارد، امّا خداوند هرگز از مخلوقاتش غافل نمى شود. «و ما كنا عن الخلق غافلين»(7)
. انسان گاهى از توليد خسته و كسل مى شود، امّا خداوند هرگز از آفرينش خسته نمى شود. «ما مسّنا من لغوب»(8)
. خداوند از طريق زوجيت، بقاى موجودات را تضمين نموده است. «و من كل شى ءٍ خلقنا زوجين»(9)
. خدا، همه آفريده هاى خود را هدايت تكوينى مى كند. «اعطى كل شى ء خلقه ثم هدى»(10)
. همه آفريده ها، در نهايت به سوى او بازمى گردند. «خلق السموات و الارض... اليه المصير»(11)
تمام كارهاى خداوند بهترين است:
آفرينش او بهترين است: «فتبارك اللّه احسن الخالقين»(12)
كتاب قرآن او بهترين است: «نزّل احسن الحديث»(13)
قصه هاى او بهترين است: «احسن القصص»(14)
نام هاى او بهترين است: «وللّه الاسماء الحسنى »(15)
پاداش هاى او بهترين است: «فله جزاء الحسنى »(16)
وعده هاى او بهترين وعده هاست: «وعداللّه الحسنى »(17)
حكم او بهترين حكم ها است: «و من احسن من اللّه حكماً»(18)
خداوند از ما نيز خواسته است كه در تمام كارها، بهترين ها را انتخاب كنيم. مثلاً:
در گفتار، بهترين سخن را بگوئيم: «يقولوا الّتى هى احسن»(19)
در عمل، بهترين را انجام دهيم: «احسن عملاً»(20)
در برخورد، بهترين رفتار را داشته باشيم: «ادفع باللتى هى احسن»(21)
در مجادله و گفتگو، بهترين شيوه را انتخاب كنيم: «جادلهم بالتى هى احسن»(22)
در سپاسگزارى و تشكر، بهترين روش را داشته باشيم: «فحيّوا باحسن»(23)
در ميان شنيده ها بهترين را انتخاب و عمل كنيم: «يستمعون القول فيتبعون احسنة»(24)
در تصرّف در مال يتيم، با بهترين شيوه عمل كنيم: «لا تقربوا مال اليتيم الاّ باللتى هى احسن»(25)
در انگيزه، با بهترين نيت كه اخلاص و قصد قربت است، عمل خود را رنگى الهى دهيم: «و من احسن من اللّه صبغة»(26)
-----
4) انعام، 101.
5) جاثيه، 22؛ عنكبوت، 44؛ روم، 8.
6) قمر، 49.
7) مؤمنون، 17.
8) ق، 38.
9) ذاريات، 49.
10) طه، 50.
11) تغابن، 3.
12) مؤمنون، 14.
13) زمر، 23.
14) يوسف، 3.
15) اعراف، 180.
16) كهف، 88.
17) حديد، 10.
18) مائده، 50.
19) اسراء، 53.
20) كهف، 7.
21) فصلت، 34.
22) نحل، 125.
23) نساء، 86.
24) زمر، 18.
25) اسراء، 34.
26) بقره، 138.
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۱.۳k
۰۱ شهریور ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.