دلی را ب دریا می زد

دلی را ب دریا می زد
که دلبسته بود
چشمانی را خیره به ساحل می کرد
که دلتنگی در آن موج می زد
بغض نمناکِ ترک خورده اش
هم صدای ناله سنگ ها بود
گیسو به بادهایش می سپرد
تا خود و خاطراتش را
آرام آرام هم آغوش اعماق کند
بلکه اینها راه نجاتی برای درد های بیکرانش باشد
اما نمی دانست که ماهی هم باشی
گاهی بی رحمانه در آب می میری...

#محمود_بیکی