پارت: 2 کسوف سخ:)

*اعضا یکی یکی سوار ماشین های اسپرت خود شدن، یکی لامبرگینی، بوگاتی، BMW و.... سمت مهمانی رفتن، داخل کوچه های تنگ و تاریک رانندگی کردن، سایه ها به شکل شومی روی دیوار ها میرقصید و فضای مرموزی درست کرده بود طوری که اگه کس دیگه ای بجز ان هفت مافیا بودن مطمئنن سکته میکردن. فضای رفتن به عمارت سنگین بوذ، شونه های جئون هنگام رانندگی منقبض بود. چشم های سردش به جلو دوخته شده بود و متمرکز روی رانندگی، اهنگ به ارامی پخش میشد، اهنگ حتی فضا را سنگین تر و تیره تر میکرد. بعد چند دقیقه ماشین های لوکس به عمارت بزرگ رسیدن. عمارت هم مثل دنیاشون تاریک، تیره و مرموز بود. نور هایی سرخ دور تا دور عمارت را روشن میکرد. باغ پر از گل های رز سرخ و مشکی بود و یک سگ دوبرمن هیکلی و جذاب گوشه باغ نگهبانی میداد. نگهبان های جلوی هفت ماشین رو گرفتن و لیست مهمون هارو چک کردن*

نگهبان: اسمت رو بگو، جناب

*صدای نگهبان ها سرد و حدی بوذ، تنش انقد زیاد بود که میشد با چاقو برید. همه اعضا اسمشون رو گفتن، اسمشون توی لیست بود. در های عمارت چوی باز شد و ماشین ها به پارکینگ زیرزمینی رفتن. اعضا از ماشین پیاده سدن و وارد عمارت شدن... صدای اروم گرامافون فضای تاریک ولی به شکل فریبنده ای اروم رو درست کرده بود... هر لحصه انگار در این فضای اروم قرار بود کسی در سکوت بمیره. پدر خانواده چوی اقای، کانگمین چوی رفت روی صحنه و صحبت کرد*

اقای چوی: خانوم ها و اقایان، ممنونم که به این مجلس قدم رنجده فرمودید و این مجلس مافیایی رو گرم کردید. لطفا از خودتون پذیرایی کنید و لذت ببرید

*پر صدای اقای چوی پپزخندی شیطانی ای نهفته بود که جونگکوک با دقت تیزش متوجه شد. اروم با اعضا زمزمه کرد*

جئون: یه چیزی اینجا درست نیست، این به سمل فریبنده ای... ارومه

*جیمین پورخند مسخره کننده ای زد و دست به سینه شد*

جیمین: بیخیال، کوک. داری مسخره رفتار میکنی

*جین شراب را در لیوان خود چرخاند و جرعه ای نوشید*

جین: ولی بنظر من جونگکوک درست میگه، یه چیزی درست نیست. به علاوه، هانا هنوز نرسیده...

*احتمالات ادامه داشت بی خبر از اینکه با ورود هانا چه چیزی در انتظار همه اعضا و شاید کل افراد حاضد در مهمانی هست*