در ایران باستان بجای کلمات خانم و اقا که ریشه مغولی

در ایران باستان ، بجای کلمات "خانم" و "اقا" که ریشه مغولی دارند ،
اجداد خوش سلیقه ما به "زن" ، "مِهربانو" می‌گفتند ، یعنی کسی که مهر خلق می کند ...
و به "مرد" ، "مِهربان" می‌گفتند به معنای نگهبان مهر .....
بیایید همدیگر رو با این کلمات پر معنا صدا بزنیم .....
"مِهربانو " = همسر، مادر، دختر، خواهر، دوست و....
"مهربان" = همسر، پدر، پسر، برادر، دوست....
حال تو چه مهربانویی یا مهربان ، این رسالت زیبای مهرورزی را در کلمات جاری کن تا ریشه عشق سیراب شود .....
(دکتر ایرج وثوق)
------------------

تقدیم به مهربانوها و مهربان های گرامی...