پنجاه مورد ازاخلاق ورفتار پیامبر مهربانی ها
پنجاه مورد از اخلاق و رفتار پیامبر بزرگ اسلام ، اسوه و الگوی جهانیان :
۲۶- با فقرا زياد نشست و برخاست می کرد و با آنان هم غذا می شد .
۲۷- دعوت بندگان و غلامان را می پذيرفت .
۲۸- هديه را قبول می کرد اگرچه به اندازه يک جرعه شير بود .
۲۹- بيش از همه صله رحم به جا می آورد .
۳۰- به خويشاوندان خود احسان می کرد بی آنکه آنان را بر ديگران برتری دهد .
۳۱- کار نيک را تحسين و تشويق می فرمود و کار بد را تقبيح می نمود و از آن نهی می کرد .
۳۲- آنچه موجب صلاح دين و دنيای مردم بود به آنان می فرمود و مکرر می‌گفت هرآنچه حاضران از من می شنوند به غايبان برسانند .
۳۳- هرکه عذر می آورد عذر او را قبول می کرد .
۳۴- هرگز کسی را حقير نمی شمرد .
۳۵- هرگز کسی را دشنام نداد و يا به لقب های بد نخواند .
۳۶- هرگز کسی از اطرافيان و بستگان خود را نفرين نکرد .
۳۷- هرگز عيب مردم را جستجو نمی کرد .
۳۸- از شر مردم برحذر بود ولی از آنان کناره نمی گرفت و با همه خوشخو بود .
۳۹- هرگز مذمت مردم را نمی کرد و بسيار مدح آنان نمی گفت .
۴۰- بر جسارت ديگران صبر می فرمود و بدی را به نيکی جزا می داد .
۴۱- از بيماران عيادت می کرد اگرچه دور افتاده ترين نقطه مدينه بود .
۴۲- سراغ اصحاب خود را می گرفت و همواره جويای حال آنان می شد .
۴۳- اصحاب را به بهترين نام هايشان صدا می زد .
۴۴- با اصحابش در کارها بسيار مشورت می کرد و بر آن تاکيد می فرمود .
۴۵- در جمع يارانش دايره وار می نشست و اگر غريبه ای بر آنان وارد می شد نمی توانست تشخيص دهد که پيامبر کداميک از ايشان است .
۴۶- ميان يارانش انس و الفت برقرار می کرد .
۴۷- وفادارترين مردم به عهد و پيمان بود .
۴۸- هرگاه چيزی به فقير می بخشيد به دست خودش می داد و به کسی حواله نمی کرد .
۴۹- اگر در حال نماز بود و کسی پيش او می آمد نمازش را کوتاه می کرد .
۵۰- اگر در حال نماز بود و کودکی گريه می کرد نمازش را کوتاه می کرد .
منبع : طبرسی ، مکارم الاخلاق ، باب اول ؛ ویژگیهای پیامبر اعظم (ص)
#خاص #جذاب #قشنگ
۲۶- با فقرا زياد نشست و برخاست می کرد و با آنان هم غذا می شد .
۲۷- دعوت بندگان و غلامان را می پذيرفت .
۲۸- هديه را قبول می کرد اگرچه به اندازه يک جرعه شير بود .
۲۹- بيش از همه صله رحم به جا می آورد .
۳۰- به خويشاوندان خود احسان می کرد بی آنکه آنان را بر ديگران برتری دهد .
۳۱- کار نيک را تحسين و تشويق می فرمود و کار بد را تقبيح می نمود و از آن نهی می کرد .
۳۲- آنچه موجب صلاح دين و دنيای مردم بود به آنان می فرمود و مکرر می‌گفت هرآنچه حاضران از من می شنوند به غايبان برسانند .
۳۳- هرکه عذر می آورد عذر او را قبول می کرد .
۳۴- هرگز کسی را حقير نمی شمرد .
۳۵- هرگز کسی را دشنام نداد و يا به لقب های بد نخواند .
۳۶- هرگز کسی از اطرافيان و بستگان خود را نفرين نکرد .
۳۷- هرگز عيب مردم را جستجو نمی کرد .
۳۸- از شر مردم برحذر بود ولی از آنان کناره نمی گرفت و با همه خوشخو بود .
۳۹- هرگز مذمت مردم را نمی کرد و بسيار مدح آنان نمی گفت .
۴۰- بر جسارت ديگران صبر می فرمود و بدی را به نيکی جزا می داد .
۴۱- از بيماران عيادت می کرد اگرچه دور افتاده ترين نقطه مدينه بود .
۴۲- سراغ اصحاب خود را می گرفت و همواره جويای حال آنان می شد .
۴۳- اصحاب را به بهترين نام هايشان صدا می زد .
۴۴- با اصحابش در کارها بسيار مشورت می کرد و بر آن تاکيد می فرمود .
۴۵- در جمع يارانش دايره وار می نشست و اگر غريبه ای بر آنان وارد می شد نمی توانست تشخيص دهد که پيامبر کداميک از ايشان است .
۴۶- ميان يارانش انس و الفت برقرار می کرد .
۴۷- وفادارترين مردم به عهد و پيمان بود .
۴۸- هرگاه چيزی به فقير می بخشيد به دست خودش می داد و به کسی حواله نمی کرد .
۴۹- اگر در حال نماز بود و کسی پيش او می آمد نمازش را کوتاه می کرد .
۵۰- اگر در حال نماز بود و کودکی گريه می کرد نمازش را کوتاه می کرد .
منبع : طبرسی ، مکارم الاخلاق ، باب اول ؛ ویژگیهای پیامبر اعظم (ص)
#خاص #جذاب #قشنگ
۳.۲k
۲۵ مهر ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.