لعنتی را دوست دارم

لعنتی را دوست دارم
مثل یک استکان چای کمر باریک
نزدیکش که میشوم
عطرش مثل دارچین توی سرم میپیچد
توی چشمهایش زل میزنم و دستش را میگیرم
عطر هل، هولم میکند!
و میبوسمش، میبوسمش...
شیرین مثل نبات!
پس...
الکی نیست؛
خستگی هایم را دور میریزی!
معجون دوست داشتنی ام...